Niegodność dziedziczenia polega na uznaniu spadkobiercy za niegodnego otrzymania spadku.
Niegodność dziedziczenia to instytucja prawa spadkowego, która pozwala na wyłączenie spadkobiercy od dziedziczenia w sytuacjach, gdy jego zachowanie wobec spadkodawcy było szczególnie naganne. Zgodnie z art. 928 Kodeksu cywilnego, spadkobierca może być uznany przez sąd za niegodnego, jeśli dopuścił się określonych czynów, takich jak umyślne ciężkie przestępstwo przeciwko spadkodawcy, podstępne nakłonienie do sporządzenia lub odwołania testamentu, czy też zniszczenie testamentu. W przypadku uznania za niegodnego, spadkobierca traktowany jest tak, jakby nie dożył otwarcia spadku. Ze względu na złożoność procedury i konieczność przedstawienia odpowiednich dowodów, warto skorzystać z pomocy doświadczonej kancelarii prawnej, która zapewni profesjonalne wsparcie na każdym etapie postępowania.
Przesłanki niegodności dziedziczenia są ściśle określone w Kodeksie cywilnym.
więcej
Z żądaniem uznania za niegodnego może wystąpić każda osoba mająca w tym interes.
więcejPozew o niegodność dziedziczenia należy złożyć w określonym terminie.
więcejUznanie za niegodnego dziedziczenia wyłącza spadkobiercę z dziedziczenia.
więcejPrzebaczenie spadkodawcy może uniemożliwić uznanie spadkobiercy za niegodnego.
więcejUznanie za niegodnego dziedziczenia wpływa na prawo do zachowku.
więcejWydziedziczenie i niegodność dziedziczenia to dwie odrębne instytucje prawne.
więcejUznanie za niegodnego dziedziczenia może dotyczyć również zapisobierców.
więcejUznanie za niegodnego dziedziczenia jest decyzją sądu, która może być zmieniona w określonych sytuacjach.
więcej